Yazarak İyileşme Blog

Bir kedinin gözüyle dünyaya bakmak istiyorum. Minicik yeni doğmuş bir kedi. Savunmasız. Beklentisi sadece karnını doyurmak. Annesinin peşinden gidip onun yaşadığı tecrübeleri istemsizce öğrenmek. Neyi, neden yaptığını düşünmeden. Sadece annesinin bakış açısını gözlemleyerek bıraktığı izleri takip etmek. Zamanı geldiğinde de kendisini bir kedi olarak yaşadığı ortama ilan etmek. Gözleriyle hissedip burnuyla koklamak. Kadın mı, erkek mi, olduğunu hiç planlamadan doğanın …

Sahneye giriş sırası ile kişiler: Büyükbaba Babaanne Erkek Torun: 8 yaşlarında Torunun halası 1. Sahne Büyükbaba tahta bir koltukta minderlerin üstünde oturuyor. Keyifle piposunu tüttürüyor. Yanında küçük bir masa üstünde gümüş bir tepsi içinde bir kadeh buzlu rakı, bir bardak buzlu su, ince dilimlenmiş tulum peyniri, iki parça kavun ve küçük boy soyulmamış yeşil salatalık duruyor. Kıpkırmızı bir gonca gül …

SAHNE Mahkeme Salonu – Dikdörtgen bir mekân ama keskin hatlara sahip değil. Yüksek tavanlı, duvarları bej, tavanları çok açık mavi renkli. Sahnenin merkezinde sanığı görürüz, önünde, beline kadar gelen parmaklıklı bir bölüm vardır. Sanığın tam karşısındaki ahşap hâkim kürsüsü daha yüksektedir ve hâkime bakmak için başını kaldırması gerekmektedir. Sanığın sağındaki savcı ciddiyetle, hiçbir detayı atlamak istemiyormuş gibi önündeki kâğıtlara bakmaktadır. …

Büyükbabam Rasimoğlu Mustafa Hikmet,1900 Mitroviça doğumludur. Mitroviça şehri, Kosova’nın kuzeyinde nehir kıyısında bir Osmanlı kasabasıdır. Kosova’nın ticaret- ihracat merkezi olarak tanımlanır. 1530’lu yıllarda 5.000 nüfuslu bu kentte, çoğu Müslüman olan halk, Arnavut ve Boşnaklarla problemsiz şekilde birlikte yaşıyormuş. Türklerin Balkanlar’da ve Kosova’da uzun süreli ve kalıcı ilişkileri, Birinci Murat devrinde 1360’lı yıllarda başlar. Kosova savaşı sonrasında sınırlar Tuna’ya ve Adriyatik …

Tanrı Bizleri Nasıl da Biliyor Tıpkı Bir Annenin Evlatlarını Tanıması Gibi… İnsanız nihayetinde, hayat yolculuğumuzdaki bazı sapmalarımız  yoldan çıkarır bizleri… Bence kefaret, yoldan çıkmalarımızda insani bir hâl olması anlayışını gözetmekten geçiyor Yaradan  kuluna , İçine sinmeyen bildiğin bir yanlışa umutsuzlukla yaklaşıp kendine  ızdırap yaşatma diye bir seçenek sunmuş … demiş ki fark ettiğin yanlışla yüzleşme sırasında yaşayacağın vicdani süreci sembolik …

VarışFarkında değildi,Herkesin ona kendi bakış açısını aktardığının,O sadece dinliyordu, denileni yapıyordu,Kendi düşünceleri, eylemleri içerdeydi,Yıllar birbirini kovalıyordu,Bir gün fark etti ki sahip oldukları içindeKendine ait olan düşüncelerini aradıTıpkı bir soğanın katmanları gibi…Ayıkladı hepsini tek tekUzun yıllar aldı.Varınca şimdiye dek ortaya çıkmamış özüneEve varmış gibi hissetti… Fatma Genç İnal

Aynı soruyu kendi kendime ve grup çalışmasındaki arkadaşlarım bana defalarca sordular ‘Yaşamak istemediğin halde tekrar tekrar yaşadığınız neyi değiştirmek istersiniz? Ne kadar basit gibi görünüyor ancak ben bir türlü cevap bulamıyordum. Sonra bazı kavramları daha iyi anlayabilmek için ‘’Psikoterapi Ulaştırma Programı’’ kitabını incelemeye karar verdim. Soru bizlere kitabın ortalarından gelmişti, Ancak ben henüz önsöz, giriş başlangıç kısımlarını yeterince okumadığım tam …

Bugün 9 yaşındaki kızım; “Aslında yaşam bir rüya, o yüzden ‘ölüm’ gerçek yaşam anne ben öyle düşünüyorum,” dedi. “Bunu sana düşündüren nedir?” diye sorduğumda aldığım cevap; “Öyle hissediyorum” oldu… Daha 9 yaşına yeni girecek… Boğazım düğümlendi. Çünkü bende çoğu zaman öyle hissediyorum. Ve bir anne olarak o an tek yapabildiğim onu yanağından öpmek ve sıkıca sarılmak oldu. Destan 9 yaşına …

Rüya bir sinema filmidir. Bu filmi sadece ve sadece uyuduktan sonra izleyebilirsiniz. Bu film genellikle bir trajedidir, ama bir dram olabilir, garip olabilir, tatlı olabilir ve korkunç olabilir. Genellikle bir kâbustur ve anlatanlar hep “kan ter içinde uyanmışım” veya “uyandığımda kan ter içindeydim” diye başlar. Ancak hiçbir zaman, “kahkahalarla uyandım” veya “uyandığımda hala gülüyordum” diye anlatana hiç rastlamadım veya yaşamadım. …

Eskiden kuyumculuk esnaflıktan öte bir sırdaşlık, bir güven müessesesiydi...kimin ne aldığı da ne sattığı da, nedeni de nasılı da, o dükkanın içinde fısıldaşır o esnafın hatıratında ebediyete ulaşırdı. Kiminin gelinin beğendiğine gücü yetmez, kiminin en kıymetlisi ata yadigarı göz yaşıyla tezgaha bırakılır, kuyumcu gücüne, gönlüne ve güvenine göre alana da satana da destek olurdu...