Geçenlerde bir çocuğa sordum, ‘Nasıl bu kadar içten kahkahalar atıyorsun? Onları nerede saklıyorsun?’ diye. Bir kahkahayla cevap verdi, Elleriyle gövdesini tutarken ‘İşte burada’ diye fısıldadı kulağıma, Kıkır kıkır gülmeye başladı. Sonra diğer çocukları işaret etti, ‘Dikkatli bak’ dedi, yüzümü tutarak Karşıdaki çocuk kahkahalar attıkça rengarenk balonlar yükseliyordu tepesinden, Diğerinin başını bir gökkuşağı sarıyordu, her kahkahayla dalgalanan, Bir başkasının ağzından çiçekler …

Herkes aynı çukurdaama yalnızdır şimdi.Herkes birini çağırmaktaama kimse duymamaktadır. Haykıra ağlaya duvarlarını yumrukluyor insanlar. Oduvarlar ki hep tiksinilmekte ama tükürülememektedirbenliklerinden ve insanlar inkâr etmektedir bunu, işteonlar o duvarlar her yumrukta biraz daha uzaklaşmaktadır kahkahalarla! İnsanlar şimdi yalnızca bu kahkahaları duymakta.Ağır ağır açılmaktadır duvarları ‘kaderin’ dört bir yanda ve sonsuzadoğru, kollar inatla uzanmakta peşlerinde duvarların dört bir yandave sonsuza doğru. Daha …

Henüz yirmi bir yaşındaydı, Ege’nin incisinden çıkıp bu gri şehre geldiğinde tanışmıştı sonradan babaannesi yerine koyduğu pamuk saçlı Cevroş’la. Seksen yaşında bile parlayan, karşısındakine umut veren mavi gözlerini hatırladı onun gülümseyerek. Cevroş’un öğrettiği duaları okudu arka arkaya. Ne yaptıysa olmamış, içindeki bu heyecanı bir türlü geçirememişti. Aslında yarın bu kadar stres yapacağı bir durumda yoktu ortada, kendi de bunu çok iyi biliyor ancak duygularına hakim olamıyordu.

Orkestranın alışıldık sesi, sizin sesinizle bütünleşir. Her notayı fark etmeden yaşarsınız. Kimi zaman hafifçe yağan bir yağmurun damlalarının dereye karışması gibi, kimi zaman derenin çağlaması, kimi zaman yağmurun şiddetlenmesi gibi… Yağmur damlaları dereye, dere denize, deniz okyanusa kavuştuğunda, ayaklarınız yere basar, sesler söner, yüreğinizde sevgi mutluluk coşar…

“Bildik gelen geçer imiş, bildik konan göçer imişAşk  şarabın içer imiş bu mânâdan her kim duyar” Yunus Emre Tanrıtanımaz olarak bilinen varoluşçulardan olan Sartre, oturduğu yerde, bir kestane ağacının köklerini incelerken birden içinde duyduğu ve adına iç bulantısı  dediği bir duyguyla kendine gelir. Yazdıkları  çok karamsardır çoğunlukla, ama aslında her insanın içinde bulunan gelgitleri, anlamsızlık  duygusunu, açmazlarını ve hiçliğini yakalar …

Perde kapandı. Oyun bitmişti seyirciler öfke, kızgınlık, çaresizlik, suçluluk biraz da sevinç gibi karmaşık duygular ile oyuncuları uzun süre ayakta alkışladılar kadere bir çelme atılmış mutlu sonla bitmişti. Seyirciler birbiriyle oyunu kritik ederek salondan ayrılmaya başladığında perde bir daha açılmadı. Sahne arkasında oyuncular oyundaki rollerinden birer birer gerçek rollerine dönerlerken keşke her şey bir tiyatro olsaydı diye düşündüler DÖNDÜ:  5 …

Sahneye Giriş sırası ile Anne Çocuk Anne: Hoş geldin. Çocuk: Iıııı Anne: N’oldu? Çocuk: Yıl sonu gösterisinde şiir okuycakmışım. Anne: Aaa, ne güzel, çok sevindim. Çocuk: Hıııı. Anne: Mutlu olmadın mı? Öğretmen senin yapabileceğine inanmış ki, seni seçmiş. Çocuk: Hayır, öğretmene söyle, okumıycam şiir. Anne: Kaçıyosun yani? Çocuk: Hayır, kaçmıyorum, sadece okumak istemiyorum. Anne: Öyleyse yarın öğretmenine kendin söylersin. Çocuk: …

Seninle olan birlikteliğime dair ilk hatırladığım anı beni ziyaretime gelişindi. Yetmişli yıllardan biriydi. Elinde bir çuval pirinçle gelmiştin kapımıza. Yaşadığım evdeki insanlar “bak baban geldi. Gel bir merhaba de” dediler. Bense senden kaçıyordum. O günkü aklımla seni sıcak karşılayamadım. Çocukluğum, gençliğim bir gün gelip beni buradan alabileceğin korkusuyla geçti. Ancak bir yanım da babam olsun istiyordu. O gün bugündür kırmızı …

Dengenin ne olduğunu, o hassas noktanın kıymetini, hünerini, sihrini tahterevallide öğrendim ben. Tatlı, ritmik, aşağı-yukarı hareket nasıl da eğlendirir çocukları. İçinde zıtlıkları barındırır: ağır-hafif, güçlü-zayıf, yukarı-aşağı… Ağırlıkları farklı dahi olsa vücut hareketleri ile o dengeyi sağlayıp eğlenceyi sürekli hale getirmektir amaç. Yakalanan ortak ritm ile kahkahalar yükselir arka bahçede. Bazen bir an gelir. İkililerden biri ağırlık avantajını kullanıp diğerini yukarıda …

Göğün yedi kat üstünde huma kuşu Hiç durmadan uçtu uçtu. Huma; cennet kuşu mu, devlet kuşu mu, talih kuşu mu? Gölgesini bile görsem keşke, olmaz benden mutlusu. Uçtu uçtu huma cennet kuşu uçtu Aklım durmadı yerinde bak o da uçtu. Aklım uçtu uçtu kondu İstanbul’a Huma’dan olma Fatih Sultan Mehmet kapmış İstanbul’u Doldurmuş Hümayuna devletluyu. Huma adını almış olması anlamlı …