pendik escortbostancı escortkadıköy escortataşehir escortEvolve casinoCbet casinoHyper casinoDrift casinoBetsson casinopasgolistanbul escort bayanhttps://www.digitalnorthampton.com/https://www.cafeneve.com/https://thechelseatreehouse.com/deneme bonusuistanbul escortsahabetistanbul escortbeylikdüzü escortcasibomcasibomOnwinOnwin giriş güncelOnwin güncel Onwin girişOnwin güncel girişankara escortGrandpashabetbetwoonspincoGrandpashabetJojobetcasibom girişdeneme bonusu veren sitelersahabetcasibomholiganbetalsancak escortvaycasinomatadorbetcasibomcasibom girişCASİBOM GİRİŞbettilt girişjojobet girişSahabet girişselcuksportsbetciocasibomjojobet girişbettiltbetwoondeneme bonusu veren sitelercasibom girişbetwooncasibombetebetmarsbahisizmir escortbetcio girişcasinolevantbettiltmatbetonwinonwin girişelbetKingroyal1xbetgalabetmatadorbetmatadorbetgalabetnakitbahis güncel girişdinamobet güncel girişmeritking girişkralbet güncel girişcasibomlunabetjojobet güncel girişjojobet güncel girişcasibom girişcasibom güncel girişpinbahis güncel girişrestbet güncel girişmobilbahis güncel girişcasinomaxi güncel girişmatadorbet güncel girişholiganbet güncel girişmarsbahis girişgrandpashabet güncel girişsahabet güncel girişjojobet güncel girişsekabet güncel girişmatbet güncel girişjojobetmarsbahispusulabet güncel girişonwin güncel girişmavibetaresbetlunabetlunabetkingroyal güncel girişjojobetlunabetgoldenbahisjojobetbetebet girişbetkanyon güncel girişdumanbet güncel girişvaycasino güncel girişultrabet güncel girişartemisbet güncel girişartemisbet güncel giriştipobet güncel girişotobet güncel girişbahsegel girişbahiscom güncel girişfixbet girişcasibom girişfixbet güncel girişbetsmovebahiscom güncel girişkulisbet güncel girişwipbet girişcasibom güncel girişilbetdumanbettrendbetcasibomimajbetextrabetcasibom girişbaywinimajbet girişbahiscasino girişselçuksportsjojobet girişjojobetpusulabetonwin girişonwinmatadorbetjojobetdeneme bonusu veren sitelercasinolevantcasinolevantcasinolevantbetofficesekabetşişli escortPusulabetbetcioradissonbetMeritkingcanlı casino sitelerigrandpashabetgrandpashabetgrandpashabetgrandpashabetgrandpashabetbetwooncasibom güncel girişcasibomjojobetjojobet girişpusulabet güncel girişjojobet girişonwin güncel girişmatadorbet güncel girişmatadorbet güncel girişsahabet güncel girişimajbet güncel girişmatbet güncel girişpusulabetsekabet güncel girişmobilbahis güncel girişbetcio girişbetturkey güncel girişbetturkey güncel girişcasibomcasibom giriş1xbetbetnanovevobahismobilbahiscasibom girişjojobet girişcasibomcasibomcasibom girişcasibomcasibom girişBetzulaCasibom Casino Siteleriimajbetcasibomzlotimajbetcasibomcasibomjojobetcasibom
Kategoriler
Yazarak İyileşme Blog

Bırak Gün Kavuşsun – Ayşe Öztekin

Elinin birini  Rodin’in Düşünen Adam’ı gibi çenesine,  öbürünü oturduğu  iskeleye dayamış, ayaklarını iskeleden denize doğru sarkıtmış öylece duruyordu. Aslında kafasından ve kalbinden geçenlere bakılırsa pek de öylesine oturuyormuş gibi değildi. Bildiği herşeyi unutmuş, tanımlayamaz, adını  koyamaz, dolayısıyla da sanki yokmuş gibi hissediyordu. Ne söylese “hata”, ne başına gelirse “aptallık”, ne ters giderse “beceriksizlik”, canı dinlenmek isterse “tembellik”, birilerine yardım etmek isterse “ele yaranmak”, yazı  yazsa “kandırmaca” ; sevecen olsa “göz boyama” , aşağı  tükürse sakal,  yukarı  tükürse bıyık  cinsinden verilecek  bir ad bulunuyordu.  Artık hareket edemeyecek, söz söyleyemeyecek  gibi  hissediyordu  kendisini. Ara sıra gözleri ufka, ara sıra da  hemen ayaklarının altındaki berrak  suda oynaşan balıklara takılıyordu. Ne kadar gerçekti balıklar? Balık  balıklığını biliyor muydu acaba, Elif Elif’liğini unuttuysa? Hani Nazım’ın “derya içre olup deryayı  bilmeyen balık” dediği balık, deryadan önce kendi balık olmaklığını  biliyor muydu acaba?

Sanki adını  koyduğu, tanımladığı, kendini sıkıştırmaya çalıştığı herşey,  ama herşey anlamını yitirmeye, içini  boşaltmaya başlamıştı. Sanki her cümle kendini başka bir cümleyle, her tanım kendini başka bir tanımla değiller hâle gelmişti. Yoksa o hep istediği AN’a mı  çekiliyordu, yoksa bunun adı  tanımsızlık  diyarı mıydı?

Uzaktan Bülent Ortaçgil’in şarkısı çalındı kulağına, doğruldu:

“Beni kategorize etme
Benle oynama
Yaftayı yapıştırıp
Bana isim koyma

Karikatürleştirme beni
İlahlaştırma
Tabulaştırma sakın
Tapulaştırma
Ben seni öyle sevdim, öyle sevdim
Ben seni

Böyle mi sevdim?

Ne çok şeye isim koyuyoruz diye düşündü, bir hafif meltem yüzünü okşadı tam o anda. Gözlerini kapatınca çocukluğuna uzandı, hep korkunun, endişenin diliyle konuşulan, bazen de büyüklerin istek ve buyruklarına uymazsan tehditkâr söz ve davranışlarına maruz kalınan günlere… Gelirine, giysisine, oturduğu eve, işine, eğitimine kadar sınıflara ayrılmış insanlara başka başka bakılan günlere… Hangi evde yoktur ki aslında böylesi korkularla, sınıflamalarla, kendilerinde olmasa da eskilere atfedilen hikayelerle bezenmiş bir çocukluk?

Dedesinin söylediklerini hatırladı Elif. “Kızım”, derdi dedesi, “olmak istiyorsan önce ezberlerinden, damgalarından, etiketlerinden, zanlarından kurtulacaksın. Bildiklerini bir kenara bırakacaksın. Ahkâmdan kurtulmayan, bu yolda bildim, oldum diyemez.  Bu  hiçbir şey  bilmeyeceksin, hakkını  aramayacaksın, hep  susacaksın anlamına gelmez; sadece kendine ve başkasına haksızlık  etmemek  için, her an yeni bir yaratmada olanın sana sunduğu olasılıkları  görebilmen ve kullanabilmen için, sana verilmiş bir gözlüktür o. Al  bu  gözlüğü kullan da daha derinden gör diyeHerkes Şems-i Tebrizi’nin havuza attığı kitaplarla Mevlâna’yı anar da, o havuza atılmış tozlu  kitaplar eğretilemesinin ne anlama geldiğini pek  bilmez.. İşte herşey, o ezberi bozmak, kuraldan, hükümden, bildiğinden bir an olsun çıkıp  başka soru  sorabilmek, başka türlü düşünüp, başka pencereden bakabilmek  içindir.”

“Ne kadar doğru  söylüyormuş dedem” diye düşündü. “Ama bunu  anneme de öğretseymiş ya! Düşünmediğim, söylemediğim, hiç niyetimde olmayanları bana yakıştırıp yapıştıran, kendi kafasının içinde geçenleri ben söylemişim gibi gören ve göstermeye çalışan anneme.”

Aslında etiket deyince aklıma, ilkokuldan itibaren kapladığımız defter ve kitapların üzerine yapıştırdığımız düz, çizgili veya çiçekli böcekli küçük kağıt parçacıkları gelirdi hep. Ne kitabı, ya da ne defteri olduğunu ayırt etmek ve işimizi kolaylaştırmak için, üstüne kısa bilgi yazıp  sınıflamak içindi onlar. Okula başlamadan önceki en sevdiğim işti. Meğer ne çok  şeye yapıştırmaya alışmışız o etiketleri. Sonra da o  öğrendiklerimizin bıraktığı izlerde gide gele, çıkamaz olmuşuz doğru sandıklarımızdan. Belki bir sapsak o yoldan, daha renkli, daha coşkulu, daha kolay yollar, yaşantılar, dostlar bulacağız kendimize. Çocuklarımızı gelenek diye,  doğrular diye, ben anneyim, ben babayım, ben erkeğim, ben halayım, ben şuyum ben buyum diye kabuklara, kılıflara boğup da kendini göremez hale gelinceye dek yabancılaştırmayacağız. İşin kolayına kaçmayacağız.

Elif bu  düşüncelerle, sorularla boğulmuşken,  arkadaşı Kenan geldi, Elif’in yanına, oturdu.

  • Dalma kızım bu kadar derine, balıklar bile suyun üstünde nerdeyse. Sen neredeysen çık oradan artık?
  • Dünyam altüst olmuş gibi hissediyorum, dedi Elif.
  • Akıllım, ne demiş Şems, “dünyam alt üst oldu diye hayıflanıyorsun, ama dünyanın altının üstünden daha kötü olduğunu nerden biliyorsun?”
  • Değilmiş miymiş? Hem ben akıllı mıyım,  annem hep aptal derdi bana,  dedi Elif.
  • İnsanın hayatında dibe vurduğu, her şeyin ters(!) gittiğini düşündüğü zamanlar vardır. En karanlık zamanlar gibi gelir o zamanlar; yaşayan için öyledir de… İşte o zamanlarda, yani karanlığın en koyu yerinden doğar aydınlık. Bir rüya, bir kitap, bir söz veya bir bakış ya da tutunduğumuz bir sevgilinin terk edişi, bizim kendimizi hatırlamamıza vesile oluverir aniden. Bu yol hep böyledir yürümeyi göze alanlar için. Yeter ki biz bu işaretleri görebilelim, farkına varabilelim ve eyleme geçebilelim.
  • Başkaları gibi  düşünmediğinde hemen etiketleniyorsun, dışlanıyorsun, dedi Elif.

Evet dedi Kenan, etiketlenirsin. Adın hep uyumsuz olur. Çünkü çoğunluk gibi düşünemezsin. Yerin hep ayrıklık olur; çünkü çoğunluğun olduğu yerde olmak istemezsin. Saçmalıklar boğar, sesini çıkarırsan asi; susarsan ezik derler. Bunların farkındaysan ve kendini bu toplu bilinçten çıkarmışsan şanslı ve özgürsündür. Yok hem farkında, hem sıyıramamışsan bu çoğunluktan kendini, esaretine ağlar durursun. Yalnızlıktır çoğu başkaldırışın sonu. Ama yıldızlar dostun olmuşsa ya da ağaçlar, belki de nefesin gecenin bir vakti; yalnızlık değil ancak bir başınalıktır bunun adı. Ve huzurdur ancak sonu.

  • Aslında Kenan, biliyor musun, insanlarla ilgili ön yargılarımız ve sınıflamalarımız toplumsal  sorunların da sebebi sanki. Kullandığı kelimeye, giydiği parkanın rengine, oturduğu  semte, içtiği sigaraya, gittiği okula, sevdiği şaire kadar sınıflayıp  bölmüşüz her şeyi. Böle böle küçültüp dar etmişiz dünyayı kendimize de başkalarına da. Böyle olunca , şiirimiz, kültürümüz, insanımız, duygularımız  güdük kalmış.
  • Öyle, haydi kalk, içini denize dökmekle olmaz bu işler.. Ne demişler her iddia sınanır ve başkalarına söylediğin bir gün senin de başına gelir. Bak  akşam oldu. Ömür de sona ermeden bize ekilen tohumları, etiketlerimizi, etiketlendiklerimizi ayıklamalı. İnsanlar değişir, kurallar, bilgiler, iklimler değişir, yönetimler, algılar, zaman değişir, renkler değişir, dünya değişir, mevsim değişir  ve her şey kendince değişir. Değişmeyen tek  şey değişimin kendisidir. Onun için sen sen ol, kendine inan ve kendi  gönlünü dinle!

Karanlık düşüncelerle yükselen ve hiç ağarmayacakmış gibi başlayan gün,  usulca zarfına giren mektup  gibi,  sonunda huzurla  kavuştu, denizin ufkunda uyudu.

Ayşe Öztekin, 22.09.2021